Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Redzie

Historia tej parafii sięga XII wieku, kiedy to funkcjonowała jako pierwsza parafia pod wezwaniem św. apostołów Piotra i Pawła. W tamtym okresie w miejscu, gdzie obecnie znajdują się salki katechetyczne, wzniesiono pierwszy drewniany kościółek. Świątynia ta przetrwała liczne zawirowania historyczne, w tym wojny, takie jak wojna trzynastoletnia z Krzyżakami, którym te tereny podlegały przez ok. 150 lat, oraz potop szwedzki. Niestety, w końcu XVII wieku kościółek uległ całkowitemu zniszczeniu po pożarze. Z całości tej budowli jedynie dwie figury - św. Piotra i św. Pawła - ocalały jako dowód uporu wiary mieszkańców.

Po tragedii, mieszkańcy podjęli decyzję o budowie nowej świątyni, która miała być zbudowana z tzw. muru pruskiego. Ta konstrukcja jednak niedługo przetrwała, gdyż już pod koniec XIX wieku została rozebrana.

Nowa, obecna świątynia, w stylu neogotyckim, zaczęła być budowana w 1901 roku i ukończono ją w 1903 roku. Została poświęcona św. Katarzynie Aleksandryjskiej, a oficjalne poświęcenie nowej świątyni miało miejsce 26 września 1907 roku.

W 1957 roku, ks. Arnold Goetze, wtedy proboszcz parafii i oddany czciciel Najświętszej Maryi Panny, złożył prośbę do władz kościelnych o zmianę patronki kościoła. Jego prośba została zaakceptowana, co skutkowało przekształceniem tytułu parafii na: Parafia pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny oraz św. Katarzyny Aleksandryjskiej, co miało miejsce w tym samym roku.